ləngər

is. <fars.>

1. Bax lövbər. Gəmilərin ləngərini salıb dedilər: – Bu nəzirədə bir müddət seyr edək. (Nağıl). Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. Ləngər vurmaq (vermək) – durmadan gah bir tərəfə, gah o biri tərəfə əyilmək; yatıb-qalxmaq, yellənmək, yırğalanmaq. Gəmi ağır-ağır ləngər vurub, körpüdən aralanmağa başladı. M. Hüs.. <Tank> ləngər vuraraq . . yaxınlaşırdı. Ə. M..

2. Müvazinəti saxlamaq üçün əldə tutulan uzun ağac (adətən kəndirbazlar əllərində tuturlar). Bir gənc əlinə uzun, şüyül bir ağac – müvazinət ağacı (ləngər) alaraq, kəndirin üstündə rəqs edərdi. H. S.. // Tərəzidə və başqa cihazlarda tarazlıq, müvazinət göstərən mil. <Məşədi Möhsün> daşlar çatışmadıqda, kasanın ləngəri yerdən qalxanadək əlinə gələni tərəziyə atır. M. C.. // Məc. mənada. Çox bilib az danışmaq igidin ləngəridi. (Ata. sözü).

3. Ləngərlə şəklində zərf – ağır-ağır, yavaş-yavaş. Ləngərlə getmək. – Koxa atın yalmanından tutub ləngərlə qalxdı. S. R.. Ağır, yaylı qapının bir tayı ləngərlə aralanmağa başladı. M. C..